Szanowni Państwo,

dlaczego w niektórych słowach dźwięk „ł” nie jest zapisywany przez ł tylko przez u, np. farmaceuta, euro, Europa, auto itd. Czy to dlatego, że to zapożyczenia? Przecież w polszczyźnie mamy zjawisko spolszczania zagranicznych słów, więc tym bardziej nie rozumiem. Tym bardziej, że po to każdy kraj wymyśla własny sposób zapisu dźwięków by zapisywać po swojemu. W angielskim na przykład dźwięk „ł” zapisywany jest jako w, a dźwięk „w” jako v.

Pozdrawiam

Proszę o pomoc w rozwikłaniu następującej kwestii: czy wyrażenie pijany w (samo) południe ma albo kiedykolwiek mogło mieć charakter przysłowiowy? Poszukiwania w NKJP oraz za pomocą przeglądarki Google nie przyniosły mi odpowiedzi na to pytanie, dlatego będę bardzo wdzięczny za wszelkie wskazówki.
Serdecznie pozdrawiam.

Szanowni Państwo,
Jeśli mogę popodbijać, popodcinać, popoddawać, popodginać, popodkreślać, popodnosić itd., to dlaczego nie mogę popodglądać? Nie znalazłem tego słowa w najnowszym słowniku ortograficznym i poprawnej polszczyzny oraz w słowniku języka polskiego.
Drugie kontrowersyjne słowo, to BONAQA. Pomimo iż jest to nazwa produktu, uważam że wyraz BONAQA powinien być pisany BONAQUA, czyli woda Bony (BONA + AQUA). Czy mam rację?
Pozdrawiam –
Janusz Gramse

Witam,
być może moje pytanie jest oczywiste, ale dla mnie nie do końca jasne. Czy nick nadawany na formum [!], bez względu na to jaką treś [!] zawiera (a więc np. nie wykorzystuje imienia, ale jest czasem abstrakcyjnym słowem lub pseudonimem albo też jest odrzeczownikowy), jest jednoczesnie nazwą własną? No i druga kwestia: czy jeśli mamy np. nick o treści maciosss, to rozumiem, że podstawa słowotwórcza imienia jest poprawna, a więc nick taki staje sie wówczas słowotworczym derywatem imienia?

Szanowni Państwo,

czy jeśli jakieś słowo (konkretnie: czasownik) nie występuje w słowniku samodzielnie, tylko zawsze w powiązaniu z innym słowem, można je uznać za „słowo”. Przykład: w słowniku nie ma słowa „uśmiechać” tylko „dwusłowo” (?) „uśmiechać się”. Wszak samo „uśmiechać” nie pełni w języku żadnej funkcji.

Z poważaniem i pozdrowieniami

mp

Chciałbym się spytać o odmianę nazwiska Urło. Nie spotkałem nigdzie indziej tego nazwiska, wyszukiwarka wskazuje na to, iż jest ono jedyne w Polsce. Ciekawi mnie więc, czy się je odmienia. Osobiście uważam, iż nie powinno się go odmieniać, gdyż dziwnie by to brzmiało (Urle, Urły). Wolę jednak zasięgnąć fachowej opinii.
Pozdrawiam

Dobry wieczór,
proszę o pomoc w ustaleniu kategorii błędu. Czy użycie zaimka tą, a nie tę w zdaniach typu: „Przeczytałam tą książkę” to błąd fleksyjny, czy też składniowy (zdanie w wypowiedzi pisemnej, tzw. wypracowaniu)?
Pozdrawiam,
Małgorzata Białek

Szanowni Państwo,
być może wątpliwość, czy wyrażenia bomba facet nie należałoby zapisywać z łącznikiem (https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Bomba-facet;19340.html), ma swoje źródło w treści reguły 51.2 [187] WSO. Wydaje mi się, że gdyby literalnie się do niej stosować, to należałoby zapisać właśnie bomba-facet, czyż nie? Mnie ta reguła wydaje się dość dziwna. Właściwej jej interpretacji obawiam się szczególnie na konkursach ortograficznych.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Witam!
W Wielkim słowniku ortograficznym występują nazwy monet: diham oraz dirham, jednakże nie ma odsyłaczy, które by stwierdzały synonimiczność tych nazw. Czyżby to były dwie różne monety? Podobnie rzecz ma się z nazwami roślin: jastrun oraz jastruń, które z całą pewnością są tym samym, ale słownik podaje jako dwa niezależne od siebie hasła.
Pozdrawiam.

Dzień dobry. Nurtuje mnie rozróżnienie między onimami, a apelatywami. O ile informacji co traktować jako onim/bionim/.../itd. jest wiele, o tyle co traktować jako apelatyw już mniej. Nurtują mnie nazwy czarów w książkach o Harrym Potterze. Czy nazwa czaru- "cruciatus" jest onimem, czy może apelatywem i czy klasyfikuje się tak samo jego inkantację "crucio"? Prace skupiające się na onimach w tej serii omijają czary. Dlatego że są apelatywami?

Z wyrazami szacunku,

B.